Afgelopen zaterdag 5 oktober hebben we als kerkenraad bibliodrama gevolgd, welke geleid werd door ds. Annet Ravensberg.
Omdat het voor iedereen de eerste keer was dat we met bibliodrama in aanraking kwamen was het voor iedereen even afwachten wat het zou zijn.
Het verhaal wat deze middag centraal stond is: Johannes 5: 2-9
2 In Jeruzalem is bij de Schaapspoort een bad met vijf zuilengangen dat in het Hebreeuws Betzata heet.
3 Daar lag een groot aantal zieken, blinden, kreupelen en misvormden en verlamden die het moment waarop het water in beweging kwam afwachtten.
4 Want op een bepaald moment daalde een engel van de Heer neer in het bad en die bracht het water in beweging. En wie het eerst in het bad was zodra het water was gaan bewegen, werd gezond, wat voor ziekte hij ook had’.
5 Er was ook iemand bij die al achtendertig jaar ziek was.
6 Jezus zag hem liggen; Hij wist hoe lang hij al ziek was en zei tegen hem: ‘Wilt u gezond worden?’
7 De zieke antwoordde: ‘Heer, als het water gaat bewegen is er niemand om mij erin te helpen; ik probeer het wel, maar altijd is een ander al vóór mij in het water.’
8 Jezus zei: ‘Sta op, pak uw mat op en loop.’
9 En meteen werd de man gezond: hij pakte zijn slaapmat op en liep.
Na een korte uitleg en het horen van het verhaal kregen we een aantal opdrachten om ‘warm te draaien’.
Beetjes onwennig was het wel in het begin maar naarmate we het Bijbelverhaal verder gingen spelen ging het steeds beter.
Omdat iedereen het op zijn eigen manier ervaart wil ik graag jullie in mijn beleving meenemen:
‘Omdat je het verhaal als het ware naspeelt en daardoor na gaat denken wat die mensen uit dat verhaal op dat moment zouden denken/voelen/ doen krijg je een diepere kijk op het verhaal zelf en uiteindelijk ook op jezelf.
Doe je inderdaad wat je denkt dat je zou doen of ga je door het spelen van het verhaal toch een onverwachte kant op?
Je legt ook de anderen uit wat je denkt en waarom en je hoort van anderen hoe zij dingen oppakken uit het verhaal en gaat hierdoor ook andere invalshoeken bekijken waardoor een verhaal ineens een andere betekenis kan krijgen.
Een mooie manier om een verhaal uit te diepen, al zal bibliodrama niet voor iedereen de manier zijn, maar als je het niet probeert dan kom je daar dus ook niet achter.
Je stapt soms een beetje uit je comfortzone en doordat je inzichten deelt met anderen kan dit een manier zijn om bij de diepere betekenis van het verhaal te komen.
Je kunt het een beetje vergelijken met een leeskring met een boekbespreking, maar dan komt er een praktijk gedeelte bij.’